علت برگشت خال

خال، رایج ترین ضایعات پوستی است که از سلول های ملانوسیت و به دلیل تجمع رنگدانه تشکیل شده است. خالها معمولاً به رنگ های قهوه ای روشن، قهوه ای تیره یا سیاه دیده می شوند و اغلب بی خطر هستند. بیشتر خال‌ها بدون ضرر بوده و وجود آنها نگران‌کننده نیست؛ اما اگر وجود آنها آزار دهنده است یا اگر در هنگام ساییده شدن خال‌ها به لباس، پوست شما دچار تحریک و سوزش می‌شود می‌توانید آنها را بردارید.

فرایند برداشت خال با هر روشی باید به گونه‎ای انجام شود که تمام خال تخلیه شده و سلول آن به طور کامل از بین رود؛ زیرا تنها در این صورت می‎توان از عدم برگشت خال اطمینان حاصل کرد. به طور کلی می‎توان این طور بیان کرد که ماندگاری نتیجه برداشت خال در وهله‎ی اول به تخصص و تجربه‎ی پزشک و روش درمان او و سپس به مراقبت‎های پس از این عمل بستگی دارد.

علل ایجاد خال

ملانین رنگدانه طبیعی است که باعث رنگدار شدن پوست، مو و عنبیه‌های چشم می‌شود. این رنگدانه های در سلول‌هایی به نام ملانوسیت تولید می‌شوند که در دو لایه رویی پوست قرار دارند. زمانی که ملانوسیت ها به طور یکنواخت توزیع نمی‌شوند و گروهی رشد می‌کنند، خال‌ها ایجاد می‌شوند.

خال‌ها ممکن است در قسمتی از بدن ایجاد شوند که بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند. خال‌ها در 30 سال اول عمر فرد ایجاد می‌شوند و البته ممکن است پس از آن نیز به وجود آیند. به خصوص خال‌های دیسپلاستیک ممکن است ارثی باشند.

انواع خال

خال ها ممکن است در سنین مختلف و به دلایل متفاوتی به وجود بیایند و رشد کنند. همین امر باعث شده است تا دسته بندی های خاصی برای انواع خال در نظر گرفته شود.

• خال های اکتسابی

این نوع از خال ها ممکن است به دلیل تماس مستقیم با نور آفتاب، حاملگی، بلوغ و … به وجود بیایند. خالهای اکتسابی بعد از 30 سالگی معمولاً نمود کمتری دارند و به وجود نمی آیند؛ اما در دوران نوجوانی پوست هر فرد مستعد برای تشکیل انواع خال های اکتسابی می باشد.

• خال های مادرزادی

در گذشته وجود خال های مشترک بین افرادی که نسبت فامیلی با هم داشتند را نوعی نشانه برای تشخیص این نسبت می‌دانستند؛ اما تحقیقات پزشکی هنوز نتوانسته است دلیل ثابت و خاصی برای بروز این خال ها پیدا کند. فقط مشخص شده است که این خال ها ممکن است از بدو تولد همراه با نوزاد باشند و یا اینکه در دو سال اول روی بدن تشکیل شوند.

مراقبت‌های بعد از برداشت خال

1. بهتر است به مدت دو هفته از قرارگیر در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
2. بعد از برداشت خال، داروهای تجویزی پزشک را به موقع استفاده کنید.
3. بهتر است حدود دو هفته از لوازم آرایشی استفاده نکنید تا پوست ترمیم شود.

انواع روش برداشت خال

سوزاندن خال

از روش‎های قدیمی سوزاندن آن به وسیله ایجاد گرما از طریق جریان برق است. این روش فرو رفتگی و چال در محل برداشت خال ایجاد می‎کند. اغلب از این روش برای برداشتن خال‎های ریز و سطحی استفاده می‎شد.

سرما درمانی

برای برداشت برخی از خال‎ها می‎توان از دستگاه کرایو استفاده کرد و آن را منجمد نمود. در این روش که به کرایوتراپی معروف است از بی‎حسی موضعی استفاده می‎شود. پزشک پس از جدا کردن خال توسط یک چاقوی جراحی مایع درون دستگاه که سرمای شدیدی دارد را روی ضایعه‎ی پوستی اسپری می‎کند که با کاهش درجه حرارت بافت ضایعه، باعث مرگ سلولی آن و در نتیحه از بین رفتن ضایعه می‎گردد.

لیزر

برداشتن خال با لیزر روشی آسان‌تر است که کوچکترین جای زخمی را نیز باقی نمی‌گذارد. ابتدا ناحیه مورد نظر به صورت موضعی بی حس می‌شود، سپس رنگدانه موجود در خال گوشتی با لیزر بریده می‌شود که در مرحله بعد طی فرایندهای التیام‌بخشی طبیعی خود بدن محو می‌شود. روی خال پوسته می‌بندد که در نهایت می‌افتد. برداشتن خال صورت با لیزر معمولاً ایمن است و احتمال باقی ماندن جای زخم بسیار پایین، حدود یک درصد است.

جراحی برداشت خال

از جراحی اغلب برای برداشت خال ‎های مادر زادی استفاده می‎شود. این روش که پرکاربردترین روش است خود به سه روش مجزا تقسیم می‎شود:

خارج سازی کامل تراشه

در این روش پزشک پس از بی حسی موضعی به کمک چاقوی جراحی سطح خال را با سطح پوست یکی می‎کند.

بیوپسی پانچ

این روش به کمک یک دستگاه مخصوص انجام می‎شود که پس از برداشت خال، قطعه مکعبی شکلی از پوست پانچ می‎شود. بیوپسی پانچ برای به از بین رفتن خال‎های کوچک و سطحی کمک می‎کند.

جراحی برشی

همراه با برش، خال را کاملاً برش داده و زخم را بخیه می‎زنند. این روش برای هر نوع خالی قابل انجام نیست و تشخیص انجام آن بر عهده‎ی پزشک است.

علل برگشت خال

خال، همان چيزي نيست كه مي‌بينيم، بلكه سلول‌هاي حاشيه‌ي خال بي‌رنگ هستند. بنابراين هنگام برداشتن خال بايد يكي از حاشيه‌ها‌ي به ظاهر سالم خال هم برداشته شود، اگر برداشته نشود ممكن است اين سلول‌هاي حاشيه مجدد فعال شده و دوباره خال رشد كند و به صورت يك نقطه‌ي تيره در محل خال ظاهر گردد. در اين موارد حتماً بايد به پزشك متخصص مراجعه نمود تا اقدام به برداشتن خال نمايد. خال‌هاي در سن كمتر از 20 سال چون فعال هستند امكان رشد مجدد دارند؛ ولي در سنين بالاتر يا خال‌هاي برجسته ی بي رنگ امكان برگشت خال كمتر است.

عوارض برداشت خال

همانطور که هر عمل زیبایی مزایایی دارد می‎تواند عوارضی نیز در پی داشته باشد. با توجه به آنکه برداشت خال عملی کم تهاجمی است؛ اما می‎تواند در برخی موارد عوارضی نیز در پی داشته باشد.

1. در برخی موارد ممکن است جای خال، دچار فرو رفتگی و چال شود.
2. قرمزی و التهاب که موقت است.
3. خارش پوست
4. امکان بروز اسکار پوستی (جای زخم) در روش‎ها جراحی
5. امکان تیرگی و تفاوت رنگ در محل آن
6. ممکن است در مواردی نادر شاهد رشد مجدد خال و برگشت آن باشید.